Zycie-Rozbitkow

aaa4

-Obiecales... - zaczal Curtis junior.

-Pamietam. Keyu Altos, otrzymalismy od Artura Curtisa cenna informacje, ktora zmienia nasze wyobrazenia o Graalu.

-I postanowiliscie nas wypuscic - Key lekko sie sklonil. - Dziekuje, madra i starozytna raso.

-I prawie postanowilismy was wypuscic - rzekl Silikoid, nie zwracajac uwagi na jego ton. Key ugryzl sie w jezyk. Zmierzyl Artura pytajacym spojrzeniem; chlopiec skinal glowa.

-Sytuacja jest niejednoznaczna - ciagnal Sedmin. - Udostepnienie Imperium Ludzi technologii, nazwanej przez Curtisa Linia Marzen, powinno obnizyc niebezpieczenstwo. Ewentualnosc agresji ze strony ludzkosci zblizy sie do zera...

-Moze ja powinienem cie powstrzymac? - zapytal Key Artura.

-Jednak - mowil dalej Silikoid - oslabienie ludzkosci moze sprowokowac reakcje innych ras. Rownowaga sil zostanie zachwiana w kazdym wypadku. Jestesmy w trudnej sytuacji.

-Macie wybor? - zaciekawil sie Key.

-Tak. Mozemy was zatrzymac... na dlugo. Bedziecie zyc, ale nigdy nie opuscicie przestrzeni Silikoidow. To da nam czas na podjecie decyzji.

-Zatrzymac? Nie bylbym taki pewien... - Key poklepal sie po piersi. - Moge zatrzymac swoj maly motorek w kazdej chwili. Na przyklad przestac oddychac. Artur tez jest zdolny do takiej sztuczki.

-Nie bedziecie mieli ani serca, ani pluc - powiedzial